പ്രണയം
പുത്തനാമൊരു തീരവും തേടി
പറന്നു പോകും
ദേശാടന കിളി പോലവള്
പറന്നു പോകുന്നു
ഞാനോ ഏകാന്തത തന്
വല്മീകവും പുതച്ചു
വരണ്ടുണങ്ങി സമാധിയാകുന്നു
ഉണങ്ങി വരണ്ടൊരു
പുഴപോലെന് പ്രണയവും സ്വപ്നവും.........
ഒടുവില്.
ഏകനായ് വന്നു ..
ഏകനായ് പിന്മടങ്ങുമ്പോള്
ചെഞ്ചായം പൂശി മടങ്ങുന്ന
സൂര്യനെതിരെ ഞാനും ....
പിന്നെ നരകവാതില് മലര്ക്കെ തുറന്നു
തെക്ക് നോക്കി നില്ക്കും മരണത്തെ
അമര്ത്തി പുണരുമ്പോള്
ദൂരെ
കലവും പ്രപഞ്ചവും, ഒരു നേര്ത്ത രേഖയായ്......
No comments:
Post a Comment